دو ترکیب موجود در آلوئه ورا خاصیت دارویی بالایی دارند. ژل که از سلول‌های موجود در مرکز برگ به دست می‌آید و ماده‌ی دیگر نوعی شیرابه است که از سلول‌های موجود در زیر پوست آلوئه ورا به دست می‌آید. بسیاری از افراد از ژل آلوئه ورا برای درمان عارضه‌های پوستی مانند سوختگی، آفتاب سوختگی، یخ‌زدگی، پسوریازیس و تبخال استفاده می‌کنند، در حالی که خواص آلوئه ورا به همین موارد محدود نمی‌شود. ژل آلوئه ورا در درمان آرتروز، بیماری‌های روده، تب، خارش و التهاب نیز مؤثر است. از ژل آلوئه ورا در کاهش علائم آسم، زخم معده، دیابت و کاهش عوارض جانبی پرتودرمانی هم استفاده می‌شود.
حقایق تغذیه‌ای آلوئه ورا
ژل آلوئه ورا شفاف بوده و در قسمت‌های داخلی برگ آلوئه ورا یافت می‌شود. شیره‌ی آلوئه ورا زردرنگ است و دقیقا در زیر پوست این گیاه قرار دارد. برخی از محصولات آلوئه ورا از له کردن کل برگ آلوئه ورا تهیه می‌شوند؛ بنابراین محتوی هر دو جزء این گیاه خواهند بود.
آلوئه ورا بسیاری از ویتامین‌ها و مواد معدنی حیاتی را در خود جای داده است. این مواد برای رشد و عملکرد مناسب دستگاه‌های بدن ضروری هستند. این ویتامین‌ها و مواد معدنی عبارتند از:
ویتامین‌هایی که خاصیت آنتی اکسیدانی دارند مانند ویتامین‌های C، A و E. علاوه بر این، ویتامین‌های ب-۱۲، اسید فولیک و کولین نیز در آلوئه ورا یافت می‌شوند؛
آلوئه ورا محتوی ۸ آنزیم آلیاز، آلکالین فسفاتاز، آمیلاز، برادی‌کیناز، کربوکسی‌پپتیداز، کاتالاز، سلولاز، لیپاز و پروکسیداز است؛
مواد معدنی مانند کلسیم، مس، سلنیوم، کروم، منگنز، منیزیم، پتاسیم، سدیم و روی نیز در آلوئه ورا یافت می‌شوند؛
آلوئه ورا محتوی ۱۲ آنتراکینون است. این ترکیبات بیشتر به‌عنوان ملین و ضدیبوست شناخته می‌شوند. آلوئین و امودین با خاصیت تسکین‌دهندگی، ضدباکتری و ضدویروسی در این دسته قرار می‌گیرند؛
چهار اسید چرب در آلوئه ورا وجود دارد که شامل کلسترول، کمپسترول، بتاسیتوسترول و لوپئول هستند؛
هورمون‌های اکسین و جیبرلین موجود در آلوئه ورا خاصیت ضدالتهابی دارند و به درمان زخم‌ها کمک می‌کنند؛
انواع قندها در آلوئه ورا وجود دارند. این قندها شامل مونوساکاریدها (گلوکز و فروکتوز) و پلی‌ساکاریدها هستند.
۱. تسکین راش و ناراحتی‌های پوستی
در سال ۲۰۰۹ مطالعات سازمان‌دهی‌شده و گسترده‌ای روی تأثیرات آلوئه ورا بر مشکلات پوستی صورت گرفت. نتیجه‌ی این مطالعات نشان داد مصرف خوراکی آلوئه ورا در موش‌ها در بهبود زخم‌ها، کاهش اندازه‌ی پاپیلوما (تومور خوش‌خیم در بافت اپیتلیال) و کاهش ۹۰درصدی انتشار تومورها به کبد، طحال و مغز اسخوان مؤثر است. این مطالعات نقش آلوئه ورا در درمان تبخال دستگاه تناسلی، پسوریازیس، اگزما، یخ‌زدگی، سوختگی و التهاب را نیز اثبات می‌کرد. همچنین آلوئه ورا می‌تواند به‌عنوان یک ماده‌ی ضدمیکروبی و ضدقارچی بی‌خطر مورد استفاده قرار بگیرد.
۲. درمان سوختگی‌ها
در سال ۱۹۵۹ میلادی سازمان غذا و داروی ایالات متحده تأثیر پماد آلوئه ورا را در درمان سوختگی‌های پوستی تأیید کرد. مصرف ژل آلوئه ورا در محل سوختگی با سرکوب تحریکات پرتو فرابنفش، سرعت بهبود سوختگی را افزایش می‌دهد.
در صورت بروز تبخال روزی چند مرتبه ژل آلوئه ورا را روی محل مورد نظر بمالید. با این کار احساس ناراحتی‌تان کمتر شده و تبخال زودتر درمان می‌شود. از جایی که خوردن آلوئه ورا خطری ندارد، دیگر نیازی نیست که نگران خورده شدن آن هنگام مالیدن به لب‌هایتان شوید. آلوئه ورا خاصیت ضدویروسی و ضدالتهابی دارد و با مالیدن روی تبخال یا سایر زخم‌های دهان روند درمان تسریع می‌شود.
3. مرطوب کردن مو و پوست سر
آلوئه ورا از خارش ناشی از شوره و خشکی پوست سر جلوگیری می‌کند. مصرف بیش از حد شامپوها و نرم‌کننده‌ها می‌تواند موجب آسیب رساندن به مو و التهاب و حساسیت پوست سر شود. افزودن آلوئه ورا به این شامپوها راهی مناسب برای زدودن سر از باکتری‌ها و کاهش ناراحتی‌های پوست سر است.
تأثیر شیره‌ی آلوئه ورا به‌عنوان ملین مورد آزمایش‌های دقیقی قرار گرفته است. آنتراکینون‌های موجود در شیره‌ی آلوئه ورا از یبوست جلوگیری می‌کنند. این مواد با افزایش آب روده و ترشح مخاط، حرکات روده‌ای را افزایش می‌دهند. نتیجه‌ی این انقباضات شکسته شدن بیشتر مواد غذایی و مخلوط شدن بهتر آن با کیموس است.
4. کمک به پیشگیری از بیماری های گوارشی
بر اساس مطالعه‌ای که در یک مجله‌ی پژوهشی در زمینه‌ی علوم پزشکی منتشر شد، میزان ناراحتی در ۳۳ بیمار مبتلا به سندروم روده‌ی تحریک‌پذیر با مصرف دو وعده (هر وعده ۳۰ میلی‌لیتر) آب آلوئه ورا در روز کاهش یافت. همچنین مصرف آلوئه ورا نفخ شکم شرکت‌کنندگان را کاهش داد، ولی بر سایر ویژگی‌های مدفوع تأثیری نداشت. اگر چه نتایج این مطالعه نشان داد آلوئه ورا برای سندروم روده‌ی تحریک‌پذیر مفید است، برای معرفی آن به‌عنوان درمان مؤثر این بیماری به مطالعات بیشتری نیاز است.
5. تقویت دستگاه ایمنی
عنصر روی برای عملکرد مناسب دستگاه ایمنی ضروری است. مصرف آلوئه ورا می‌تواند کمبود روی را جبران کرده و دستگاه ایمنی را تقویت کند. روی به بهبود بیماری‌ها، نابودی باکتری‌ها و محافظت غشای سلولی کمک می‌کند. روی قسمتی از ساختمان گیرنده‌های هورمونی و پروتئین‌هایی است که در سلامتی، تنظیم حالت روحی و عملکرد دستگاه ایمنی نقش دارند.
6. خاصیت آنتی‌اکسیدانی و کاهش التهابات
ویتامین A در حفظ سلامت بینایی، دستگاه عصبی و پوست مؤثر است، زیرا با خاصیت آنتی‌اکسیدانی خود با التهاب مبارزه می‌کند. ویتامین C بدن را در مقابل بیماری‌های قلبی عروقی، مشکلات سلامتی پیش از تولد، بیماری‌های چشم و چین و چروک پوست محافظت می‌کند. ویتامین E با خاصیت آنتی‌اکسیدانی خود آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد را کاهش می‌دهد، با التهابات مبارزه می‌کند و سرعت پیر شدن سلول‌ها را کاهش می‌دهد.
7. درمان دیابت
در یک آزمون بالینی ۷۲ زن مبتلا به دیابت شرکت کردند. به دسته‌ای از بیماران روزانه یک قاشق غذاخوری ژل آلوئه ورا و به دسته‌ی دیگر یک دارونما به مدت ۶ هفته داده شد. قند خون و تری‌گلیسرید بیمارانی که آلوئه ورا مصرف کردند، به‌طور چشمگیری کاهش یافت. در آزمون بعدی تأثیر آلوئه ورا و دارونما به همراه داروی کاهش قند خون گلی‌بن‌کلامید مورد ارزیابی قرار گرفت. در این آزمون نیز زمانی که آلوئه ورا به همراه گلی‌بن‌کلامید مورد استفاده قرار گرفت، تأثیر بسیار بیشتری از مصرف دارونما به همراه گلی‌بن‌کلامید نشان داد.
آلوئه ورا از سال ۱۸۲۰ میلادی رسما در کتب داروشناسی ایالات متحده جزو داروهای ضدیبوست و محافظ پوست ثبت شد. آلوئه ورا در دهه‌ی ۱۹۳۰ میلادی برای درمان سوختگی‌های ناشی از پرتودرمانی در پوست و غشای مخاطی مورد استفاده قرار گرفت. در سال ۲۰۰۴ میلادی ارزش آلوئه ورای خام مصرفی در صنایع حدود ۱۲۵ میلیون دلار و ارزش محصولات تولیدی و عرضه‌شده به بازار حدود ۱۱۰ میلیارد دلار تخمین زده شد.
فرآوری آلوئه ورا در صنعت می‌تواند روی خواص آن تأثیر بگذارد. در صنعت معمولا برگ کامل آلوئه ورا با فرآیندهای له کردن، آسیاب کردن یا خرد کردن تبدیل به مایع می‌شود و سپس با عبور از صافی و پایدارکننده‌هایی عصاره‌ی آلوئه ورا به دست می‌آید. امکان دارد در برخی از این روش‌ها محصول نهایی دیگر خاصیت چندانی نداشته باشد.
پیدا کردن محصولات حاوی آلوئه ورا کار سختی نیست. در اغلب فروشگاه‌های لوازم بهداشتی و آرایشی و داروخانه‌ها می‌توانید این محصولات را پیدا کنید. خودتان هم می‌توانید آلوئه ورا را در خانه پرورش دهید. آن را در کنار پنجره یا هر جایی که در معرض نور خورشید باشد، قرار دهید. آلوئه ورا خورشید را دوست دارد. می‌توانید گلدان آلوئه ورا را در فصل تابستان بیرون از خانه بگذارید.
دوز توصیه‌شده‌ی مصرف آلوئه ورا
برای درمان یبوست، مقدار ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی‌گرم در روز مناسب است.
برای پژک دندان و بیماری‌های لثه به مدت ۲۴ هفته از نخ دندان حاوی آلوئه ورا استفاده کنید.
برای درمان التهابات روده‌ای روزی ۱۰۰ میلی‌گرم آلوئه ورا را به مدت ۴ هفته مصرف کنید.
عوارض جانبی و تداخل دارویی
اگر باردار هستید یا نوزادتان را شیر می‌دهید، از مصرف ژل یا شیره‌ی آلوئه ورا اجتناب کنید، زیرا گزارش‌هایی مبنی بر سقط جنین و نقص‌های مادرزادی نوزاد در اثر مصرف آلوئه ورا وجود دارند. ممکن است کودکان زیر ۱۲ سال با مصرف آلوئه ورا دچار درد شکم، گرفتگی عضلات و اسهال شوند؛ بنابراین مصرف آلوئه ورا برای آنها توصیه نمی‌شود.
اگر بیماری‌های روده از قبیل کرون، کولیت زخمی یا گرفتگی و انسداد روده دارید، از مصرف شیره‌ی آلوئه ورا اجتناب کنید، زیرا شیره‌ی آلوه ورا می‌تواند باعث تحریک روده شود.
مصرف مقادیر بالای شیره‌ی آلوئه ورا می‌تواند باعث اختلالات کلیه و مشکلات جدی دیگری شود؛ بنابراین اگر مشکلات کلیوی دارید، از مصرف شیره‌ی آلوئه ورا خودداری کنید.
اگر از دیگوکسین (از داروهای مؤثر در درمان نارسایی قلبی) استفاده می‌کنید، از مصرف شیره‌ی آلوئه ورا خودداری کنید. آلوئه ورا خاصیت ضدیبوست داشته و باعث کاهش پتاسیم خون می‌شود. کاهش پتاسیم خون می‌تواند عوارض جانبی دیگوکسین را تشدید کند.